Με αφορμή τις εκλογές…

Σκέψεις: Με ευρώ ή δραχμή, με ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ ή όποιον άλλον συσχετισμό δύναμης δεν έχει μέλλον αυτή η χώρα αν δεν προχωρήσουμε σε παραγωγική ανασυγκρότηση. Έξυπνη διαχείριση του χρέους, δίκαιη κατανομή των βαρών, σύγκρουση με την ολιγαρχία και τις παρασιτικές δομές συμβούλων και κρατικών λειτουργών. Κανόνες και ανοιχτές διαδικασίες.

Τα προβλήματα δεν λύνονται απλά με την ανάθεση σε ένα κόμμα, αυτή η ανάθεση και οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις του “αυτόματου πιλότου” μας έφεραν στην καταστροφή. Ας μάθουμε από τα λάθη μας και ας επιστρέψουμε στην πολιτική και στις συμμετοχικές διαδικασίες.

Και κάτι ακόμα πριν τις εκλογές της Κυριακής:
1. Το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Θα χρειαστεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας να διαπραγματευτεί μια λύση με τις χώρες της Ε.Ε. και τους επίσημους θεσμούς της Ένωσης που διακατέχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να “ηρεμήσουμε” και να ασχοληθούμε με την ανασυγκρότηση της χώρας.

2. Οι δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια δεν “σχίζονται” ούτε καταργούνται με ένα νόμο ειδικά όταν είσαι στο Ευρώ και την Ε.Ε οπότε καλό θα ήταν να πορευόμαστε με ειλικρίνεια και χωρίς λαϊκισμούς διαφορετικά απαξιώνονται οι θεσμοί και οι κοινωνίες οδηγούνται στα άκρα.

Το Detroit με τους κήπους του, παράδειγμα κοινωνικής παρέμβασης

5644939722_c95eea1668_z

Έπεσε στην αντίληψη μου ένα άρθρο σχετικά με το Detroit– μια πόλη των ΗΠΑ που γνώρισε την «προστατευόμενη» πτώχευση στα πλαίσια του αμερικανικού δημοσίου. Το Detroit για όσους δεν γνωρίζουν, ήταν το πάλαι ποτέ σύμβολο της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας πριν αυτή μεταναστεύει στην Ασία για να μειώσει το κόστος παραγωγής. Η πόλη αυτή έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε παράδειγμα προς αποφυγή. Έχουμε εσωτερική μετακίνηση πληθυσμών, υψηλή ανεργία, εγκληματικότητα, εικόνες παρακμής και απόλυτης φτώχειας. Ότι θα μπορούσε να πάει στραβά έχει πάει- μια περιοχή υπόδειγμα ανάπτυξης του 20ου αιώνα σε μια ερειπωμένη- γκετοποιημένη ζώνη υψηλού κινδύνου.

Στο Detroit λοιπόν γίνεται ένα ενδιαφέρον πείραμα κοινωνικής παρέμβασης στον αστικό ιστό από τα κάτω, η πόλη, όπως διαβάζω, έχει περισσότερους από 1400 αστικούς κήπους και παράγει περί τους 200 τόνους φρούτων και λαχανικών τον χρόνο με αυξητικούς ρυθμούς. Μερίδα των κατοίκων άρχισε να καλλιεργεί την γη. Αυτή η τάση ενισχύθηκε εξαιτίας των εκτάσεων που απελευθερώθηκαν από τους χιλιάδες κατοίκους που εγκατέλειψαν από το 2010 τις εστίες τους. Εγκαταλελειμμένα κτήρια γκρεμίστηκαν και έγιναν πάρκα και κήποι. Σύμφωνα με το άρθρο η αξία των ακινήτων στις περιοχές με τους κήπους αυξήθηκε ως και 20%.

(more…) “Το Detroit με τους κήπους του, παράδειγμα κοινωνικής παρέμβασης”

Πεζοπορία στα Γεράνεια και μια ιδιαίτερη στιγμή…

P3310084

Είχα την τύχη να βρεθώ σε μια ακόμη ορειβατική εξόρμηση, αυτή τη φορά πήραμε το μονοπάτι από τη περιοχή Χαρβάτι Λουτρακίου (235μ) μέχρι το χωριό Πίσια (520μ). Η ορειβατική πορεία περιελάμβανε μια ανάβαση περί τα 800 μέτρα και μια κατάβαση 300 μέτρων. Ακολουθήσαμε το «πράσινο» ορειβατικό μονοπάτι μέχρι το σημείο συνάντησης με τη «πορτοκαλί» διαδρομή που οδηγεί στο όμορφο χωριό. Πρόκειται για μια πολύ καλά σημαδεμένη πορεία, ιδανική ακόμα και για αρχάριους του βουνού. Όμορφες στιγμές για πεζοπόρους και ορειβάτες μέχρι το ψηλότερο σημείο του πράσινου μονοπατιού που μας οδήγησε σε μια φανταστική θέα. Στα “πόδια μας” ο Κορινθιακός και Σαρωνικός κόλπος! Όμορφες εικόνες παρά τη συννεφιά του τοπίου και τις λίγες στιγμές που μας χαμογέλασε ο ήλιος και μας επέτρεψε να θαυμάσουμε καλύτερα το ανοιξιάτικο θέαμα που πλέον συναντάς μονάχα στις εξοχές.

(more…) “Πεζοπορία στα Γεράνεια και μια ιδιαίτερη στιγμή…”

Εσύ Καταδικάζεις την Τρομοκρατία;

3193389523_6d3aa55ccc
Η επιστροφή με δειλά βήματα του νέου φαντάσματος της τρομοκρατίας επανέφερε για άλλη μια φορά τη συζήτηση για το ποιος την στηρίζει, ποιος είναι ο κερδισμένος και ποιος ο χαμένος. Οι αναφορές στους “κουκουλοφόρους αναρχικούς” και τους “ακροαριστερούς τρομοκράτες” ηχούν και πάλι στα αυτιά μου τόσο γνώριμες και οικείες.

(more…) “Εσύ Καταδικάζεις την Τρομοκρατία;”