Ο τύπος της ανάπτυξης, κάνε το όπως τα Τρίκαλα

Στο μυαλό μου η ανάπτυξη ταυτίζεται με τις λέξεις ήπια ισορροπημένα και όμορφα. Είτε μιλάμε για ένα εταιρικό μοντέλο είτε για ένα μοντέλο προσωπικής ανάπτυξης ή ακόμα για την εφαρμογή σε επίπεδο πόλης, χωριού, και ευρύτερα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Το τελευταίο είναι και το θέμα του συγκεκριμένου άρθρου.

Τα μεγάλα έργα

Σαν λαός έχουμε συνδέσει την ανάπτυξη με τα μεγάλα έργα, τις μεγάλες επενδύσεις που χρειάζονται αρκετούς υλικούς και χρηματικούς πόρους για την ολοκλήρωση τους. Δεν λέω, υπάρχουν κρατικά έργα που θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί την δεκαετία του 80′ και να έχουν ανεβάσει την χώρα σε ένα άλλο επίπεδο. Δηλαδή να έχει ολοκληρωθεί η οδική και σιδηροδρομική ένωση της χώρας με το υπόλοιπο βαλκανικό και ευρωπαικό σύστημα. Να έχουν αξιοποιηθεί τα λιμάνια και να έχουμε εκμεταλλευτεί την θαλάσσια δυναμική μας. Η ύπαρξη της βασικής υποδομής μπορεί να συνδράμει πολλαπλασιαστικά στις τοπικές ιδιωτικές και κρατικές πρωτοβουλίες.

Το χαμένο τρένο

Ένα παράδειγμα… Η τυποποιημένη αγροτική παραγωγή, υψηλής ποιότητας, να φορτώνεται στο τρένο στην Καλαμάτα και να καταλήγει στην κεντρική Ευρώπη μέσα από την Πάτρα και το Ρίο – Αντίριο και στην συνέχεια τα Ιωάννινα χωρίς να χρειαστεί να περάσει από την Αθήνα. Ο ελληνικός σιδηρόδρομος μέρος του ευρωπαϊκού δικτύου οικονομικών μεταφορών ανθρώπων και εμπορευμάτων. Η επαρχία της Μεσσηνίας μόνο να ωφεληθεί θα μπορούσε από την διασύνδεση της με την “καρδιά” της Ευρώπης.

Κάνε το όπως τα Τρίκαλα

Τα Τρίκαλα είναι ένα παράδειγμα πόλης, καλός οδηγός, για το πως μπορούν μικρές στοχευμένες ενέργειες και ένα ένα πλαίσιο δράσης να οδηγήσουν μία κοινωνία σε θετική πορεία. Ένας δήμος με χρέη και περιορισμένα οικονομικά καταφέρνει να μετασχηματιστεί σε δήμο υπόδειγμα χρήσης νέων τεχνολογιών στην υπηρεσία του πολίτη και της ανάπτυξης. Τα Τρίκαλα σαν παράδειγμα ταιριάζουν στο μοντέλο τον μικρών ελληνικών πόλεων- outsiders οι οποίες μπορούν να εκμεταλλετούν η κάθε μία τα δυνατά τους σημεία και να ξεχωρίσουν σαν μικρές πόλεις αστερισμοί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Τα Τρίκαλα είναι ένα παράδειγμα μιας πόλης που δεν χρειάζεται να αλλάξει δραματικά την ταυτότητα της για να καταφέρει να επιβιώσει και να ξεχωρίσει.

Μικρές στοχευμένες παραμβάσεις, προσήλωση, μέτρηση των αποτελεσμάτων, κατανόηση των λαθών και πάθος για πρόοδο και αλλαγή.

Όχι όλα σε ένα άλογο

Δεν είναι ανάγκη οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί, οι πόλεις να ποντάρουν όλη την δυναμική τους σε ένα άλογο (πχ. ένα ξενοδοχείο, ένα εργοστάσιο, μία γεωργική καλλιέργεια, μία υπηρεσία, μία ενεργειακή/μεταλλευτική εξόρυξη κ.α), δεν θα ήταν και η σωστή στρατηγική κίνηση. Στην περίπτωση μιας πόλης-δήμου, οι αιρετοί άρχοντες και η τοπική κοινωνία θα πρέπει να εξαντλήσουν την συζήτηση για το αναπτυξιακό πλαίσιο και τις βασικές του αρχές. Θα πρέπει να δημιουργήσουν το αφήγημα, την κεντρική ιστορία που θα ενώσει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον της πόλης.

Ποιότητα Ζωής

Και να μην ξεχνάμε, μοντέλο ανάπτυξης χωρίς βελτιώση της ποιότητας ζωής των κατοίκων είναι καταδικασμένο στην αποτυχία.