Το Detroit με τους κήπους του, παράδειγμα κοινωνικής παρέμβασης

Έπεσε στην αντίληψη μου ένα άρθρο σχετικά με το Detroit– μια πόλη των ΗΠΑ που γνώρισε την «προστατευόμενη» πτώχευση στα πλαίσια του αμερικανικού δημοσίου. Το Detroit για όσους δεν γνωρίζουν, ήταν το πάλαι ποτέ σύμβολο της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας πριν αυτή μεταναστεύει στην Ασία για να μειώσει το κόστος παραγωγής. Η πόλη αυτή έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε παράδειγμα προς αποφυγή. Έχουμε εσωτερική μετακίνηση πληθυσμών, υψηλή ανεργία, εγκληματικότητα, εικόνες παρακμής και απόλυτης φτώχειας. Ότι θα μπορούσε να πάει στραβά έχει πάει- μια περιοχή υπόδειγμα ανάπτυξης του 20ου αιώνα σε μια ερειπωμένη- γκετοποιημένη ζώνη υψηλού κινδύνου.

Στο Detroit λοιπόν γίνεται ένα ενδιαφέρον πείραμα κοινωνικής παρέμβασης στον αστικό ιστό από τα κάτω, η πόλη, όπως διαβάζω, έχει περισσότερους από 1400 αστικούς κήπους και παράγει περί τους 200 τόνους φρούτων και λαχανικών τον χρόνο με αυξητικούς ρυθμούς. Μερίδα των κατοίκων άρχισε να καλλιεργεί την γη. Αυτή η τάση ενισχύθηκε εξαιτίας των εκτάσεων που απελευθερώθηκαν από τους χιλιάδες κατοίκους που εγκατέλειψαν από το 2010 τις εστίες τους. Εγκαταλελειμμένα κτήρια γκρεμίστηκαν και έγιναν πάρκα και κήποι. Σύμφωνα με το άρθρο η αξία των ακινήτων στις περιοχές με τους κήπους αυξήθηκε ως και 20%.

Οι κάτοικοι ελπίζουν πως οι αρχές τις πόλης θα κάνουν ακόμα ευκολότερη αυτή την διαδικασία παρά τις δυσκολίες και τις ενστάσεις που υπάρχουν και σε κυβερνητικό επίπεδο. Η συζήτηση έχει μεταφερθεί τώρα στο πεδίο της χρήσης και της δημόσιας γης.

Το όλο σκηνικό μου θύμισε σε μικρή κλίμακα τα παραδείγματα κάποιων μεμονωμένων «απαλλοτριώσεων» που έκαναν κάτοικοι σε εγκαταλελειμμένες περιοχές στο κέντρο της Αθήνας. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι το πάρκο που δημιουργήθηκε από κατοίκους «Το πάρκινγκ τους πάρκο μας» (Ναυαρίνου & Ζωοδόχου Πηγής). Μπορούμε να αναφέρουμε και τις δομές αυτο-οργάνωσης που έφερε η πτώχευση. Συσσίτια, πώληση προϊόντων χωρίς μεσάζοντες, κοινωνικές επιχειρήσεις. Να μην ξεχάσω την περίπτωση της ΒΙΟ.ΜΕ που πέρασε στον έλεγχο των εργαζομένων μετά την αποχώρηση της διοίκησης.

Η περίπτωση του Detroit θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν αφού αποτελεί μια εσωτερική διαφοροποίηση στην χώρα μάλιστα που επιβάλει παγκοσμίως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το δικό της μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης.

(photo via michigancommunities)