Μπορώ να θυμηθώ κάποιες φορές που με έχει πιάσει ένας κόμπος στο στομάχι βλέποντας το αγριεμένο, ατίθασο βουνό πριν από κάποια εξόρμηση. Είναι ο προεγκατεστημένος μηχανισμός που έχει ο άνθρωπος για την επιβίωση του.
Αυτός ο εξελικτικός μηχανισμός εκατομμυρίων ετών είναι πάντα εκεί σε μία προσπάθεια να μας διατηρήσει ζωντανούς. Είναι σαν να σου λέει… “πρόσεχε, που πας να μπλέξεις, εδώ είσαι ασφαλής και προστατευμένος”.
Φαίνεται βουνό
Όταν κοιτάς το βουνό από μακριά μοιάζει ένας αδύνατος στόχος. Το ίδιο δύσκολο δείχνει όταν βρίσκεσαι στην βάση του αλλά όλα αλλάζουν καθώς αρχίζεις τον βηματισμό σου τραβερσάροντας στις πλαγιές του. Στις μεγάλες κόντρες, στις συνεχόμενες ανηφόρες το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να διατηρήσεις έναν σταθερό ρυθμό και να κοιτάς τον βηματισμό σου. Χαμηλώνεις το κεφάλι και συνεχίζεις βήμα, βήμα μέχρι να βρεθείς στην κορυφή. Ο βαθμό δυσκολίας στο βουνό αυξάνεται σημαντικά ειδικά όταν αυτό είναι χιονοσκέπαστο με αρκετές ποσότητες χιονιού ή πάγου.
Όρια και Ρίσκο
Στις εξορμήσεις αρχαρίων πεζοπόρων υπάρχει άλλη μία ανυπομονησία η οποία περιγράφεται στην φράση “Σε πόση ώρα φτάνουμε;”. Εκεί είναι σαν να ακούς το “πότε τελειώνει το μαρτύριο μου;”, είναι μία φυσική εξέλιξη όταν κάποιος περνάει τα συμβατικά του όρια, όταν κάποιος εκτίθεται σε κάτι καινούργιο, στο προσωπικό του άγνωστο.
Ο άνθρωπος τείνει να επιλέγει το υπολογισμένο ρίσκο από τον άγνωστο “Χ” οπότε ο χρόνος της επιστροφής, η διάρκεια της έκθεσης, ο βαθμός δυσκολίας ορίζουν τα όρια που είναι διατεθειμένος να αντέξει.
Μάθημα
Ο αείμνηστος Kobe Bryant, ένας από τους κορυφαίους παίκτες στο basket στον κόσμο, σχολίαζε σε μία τηλεοπτική εμφάνιση του…
“Αυτό είναι το βουνό. Το βουνό αποτελείται από εκατομμύρια μικρά βήματα, μικρούς στόχους στην πορεία σου. Δεν κοιτάς την κορυφή, ξέχασε την. Απλά επικεντρώσου σε ότι βρίσκεται μπροστά σου. Βάλε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, βάλε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, κράτα το κεφάλι χαμηλά και συνέχισε να δουλεύεις, συνέχισε να δουλεύεις, συνέχισε να δουλεύεις και το επόμενο πράγμα που θα σου συμβεί είναι να βρεθείς στην κορυφή του βουνού.”
Ο Kobe περιγράφει εύστοχα όλο τον μηχανισμό επίτευξης στόχων και επίλυσης ζητημάτων σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο. Επιλέγει να το κάνει με την αναφορά του στα βουνά. Μεταφορικά και παράλληλα τόσο ρεαλιστικά περιγράφει ότι για να πετύχεις κάτι θα πρέπει να κοιτάς μόνο το επόμενο βήμα σου. Χρειάζεται να υπάρχει η μεγάλη εικόνα του στόχου αλλά η ουσία βρίσκεται στον βηματισμό σου.
Έμπνευση
Ακόμα και αν δεν υπάρχει ένα βουνό να ανέβεις θα πρέπει να το δημιουργήσεις. Το “Βουνό σου” είναι κάτι που θα σου δίνει κίνητρο και ο βηματισμός προς την επίτευξη της κορυφής είναι αυτός που ξεκλειδώνει την χαρά της δημιουργίας ακόμα και στις μεγαλύτερες δυσκολίες. Καλή ανάβαση…
(αρχική δημοσίευση @ επιχειρώ)